Η πάντα επίκαιρη ομιλία του Ροβεσπιέρου

Αν υπάρχει κάτι που αξίζει της προσοχής του κάθε αναγνώστη είναι αυτό το απόσπασμα
Η τελευταία ομιλία του Μαξιμιλιανού Ροβεσπιέρου, του Απόλυτου Επαναστάτη, η οποία εκφωνήθηκε μία μέρα πριν την απρόσμενη σύλληψή του, δηλαδή δύο μέρες πριν -την χωρίς δίκη- εκτέλεσή του, παραμένει πάντοτε επίκαιρη, όσο υπάρχει αυτή η φούχτα των απατεώνων που περιγράφει, όσο απειλείται ατιμώρητα η αρετή. Τα νοήματα είναι ξεκάθαρα. Θεώρησα ότι αν κάτι πρέπει να υπάρχει στο blog μου είναι η ομιλία αυτή.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ 8ΗΣ ΘΕΡΜΙΔΟΡ
(απόσπασμα)

«...Kαι τι δεν έχουν κάνει για να καλλιεργήσουν τις διαστροφές ανάμεσά μας; Kι εμείς τι κάναμε εδώ και λίγο καιρό για να τους καταστρέψουμε; Tίποτα, γιατί σηκώνουν με αυθάδεια το κεφάλι και απειλούν ατιμώρητα την αρετή. Tίποτα, γιατί η
κυβέρνηση οπισθοχώρησε μπροστά στις φατρίες, κι αυτές βρίσκουν προστάτες ανάμεσα στους εντολοδόχους της δημόσιας αρχής... Όμως, στην πορεία στην οποία βρισκόμαστε, το να σταματήσουμε πριν από το τέρμα ισοδυναμεί με το χαμό μας και εμείς ντροπιασμένοι οπισθοχωρήσαμε. Ενώ εσείς προστάξατε την τιμωρία μερικών καθαρμάτων, υπεύθυνων για όλα μας τα δεινά, αυτοί τολμούν να προβάλλουν αντίσταση στην εθνική Δικαιοσύνη και για χάρη τους θυσιάζονται τα πεπρωμένα της πατρίδας και της ανθρωπότητας. Aς περιμένουμε λοιπόν όλες τις μάστιγες που μπορούν να προκαλέσουν οι φατρίες που κινούνται ατιμώρητα. Στο μέσο τόσων φλογερών παθών, και σε μια τόσο εκτεταμένη επικράτεια, οι τύραννοι, που τα στρατεύματά τους τρέπονται σε φυγή, αλλά περιέργως ούτε αιχμαλωτίζονται ούτε εξοντώνονται, αποτραβιούνται για να σας αφήσουν να γίνετε λεία των εσωτερικών σας διαφωνιών που ανάβουν οι ίδιοι, και μιας στρατιάς από εγκληματίες πράκτορες, που εσείς δεν μπορείτε ούτε καν να τους αντιληφθείτε...»

«...Λαέ, να θυμάσαι ότι όταν μέσα στην Δημοκρατία δεν βασιλεύει η Δικαιοσύνη με απόλυτη μάλιστα εξουσία και όταν αυτή η λέξη δεν σημαίνει την αγάπη για την ισότητα και την πατρίδα, τότε η λευτεριά είναι κακή έννοια. Λαέ, εσύ που σε φοβούνται, σε κολακεύουν και σε περιφρονούν, εσύ, αναγνωρισμένε κυρίαρχε, που σε μεταχειρίζονται πάντα σαν σκλάβο, να θυμάσαι ότι παντού όπου δεν βασιλεύει η Δικαιοσύνη, βασιλεύουν τα πάθη των αξιωματούχων, και τότε ο λαός δεν άλλαξε τα πεπρωμένα του, αλλά τις αλυσίδες του! Nα θυμάσαι ότι μέσα στους κόλπους σου υπάρχει ένας συνασπισμός απατεώνων, που αγωνίζεται ενάντια στη δημόσια αρετή, που έχει περισσότερη επιρροή στις υποθέσεις σου από εσένα τον ίδιο, που σε φοβάται και σε κολακεύει χοντρικά, αλλά συνάμα και σε προγράφει λιανικά στο πρόσωπο του κάθε καλού πολίτη».

«Nα θυμάσαι ότι οι εχθροί σου, όχι μόνο δεν θυσιάζουν αυτή τη φούχτα των απατεώνων για την ευτυχία σου, αλλά επιδιώκουν να θυσιάσουν εσένα για τη φούχτα των απατεώνων, που είναι υπεύθυνοι για όλα τα δεινά, όπως είναι και τα μοναδικά εμπόδια για τη δημόσια ευημερία. Nα ξέρεις ότι κάθε άνθρωπος που θα ξεσηκωθεί για να υπερασπιστεί τη δημόσια αρετή και ηθική, θα καταβληθεί από τους εξευτελισμούς και θα προγραφεί από τους απατεώνες. Nα ξέρεις ότι κάθε φίλος της λευτεριάς θα βρίσκεται πάντα ανάμεσα σε ένα καθήκον και σε μια συκοφαντία, να θυμάσαι ότι αυτοί που δεν θα μπορούν να κατηγορηθούν για προδοσία, θα κατηγορηθούν για φιλοδοξία, να θυμάσαι ότι η επίδραση της χρηστότητας και των ηθικών αρχών θα συγκρίνεται με την δύναμη της τυραννίας και τη βιαιότητα των παρατάξεων, να θυμάσαι ότι η εμπιστοσύνη και η εκτίμησή σου θα είναι τίτλοι προγραφής για όλους τους φίλους σου, να θυμάσαι ότι οι κραυγές του καταπιεσμένου πατριωτισμού θα χαρακτηρίζονται κραυγές εξέγερσης και ότι εφόσον δεν θα τολμούν να επιτεθούν σε σένα μαζικά, θα σε προγράφουν λιανικά στο πρόσωπο όλων των καλών πολιτών, μέχρις ότου οι φιλόδοξοι να οργανώσουν την τυραννία τους».

«Aυτή είναι η εξουσία των τυράννων που εξοπλίζονται εναντίον μας, αυτή είναι η επίδραση του συνασπισμού τους πάνω σε όλους τους διεφθαρμένους ανθρώπους, που είναι πάντα έτοιμοι να τους υπηρετήσουν. Έτσι λοιπόν, τα καθάρματα μάς επιβάλλουν το νόμο της προδοσίας του λαού, γιατί αλλιώς θα χαρακτηριζόμασταν δικτάτορες. Θα προσυπογράψουμε τον νόμο; Όχι: θα υπερασπιστούμε τον λαό, με αντάλλαγμα την εκτίμησή του. Aς οδηγηθούν αυτοί στο ικρίωμα από τον δρόμο του εγκλήματος, κι εμείς από τον δρόμο της αρετής».

- Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος (1758 - 1794)

Δύο μέρες μετά ο Μεγάλος Επαναστάτης είχε σιγάσει. Η Γαλλική Επανάσταση έσβησε με τον θάνατό του, η μετριοπάθεια κυριάρχησε  και η Παλινόρθωση με τη Δεύτερη Αυτοκρατορία δεν άργησαν να έρθουν. Ο Ροβεσπιέρος έκανε πράξη ολόκληρη τη φιλοσοφία του Διαφωτισμού, και ενσάρκωσε ότι πιο ηθικό ανέδειξε η επανάσταση. Η απαράμιλλη ηθική του όμως έγινε και ο λόγος εκτέλεσης του, κάτι που γνώριζε πολύ καλά ότι θα συμβεί αλλά δεν τον απέτρεψε από το να επιτελέσει το καθήκον του, όπως άλλωστε φαίνεται στην τελευταία πρόταση του αποσπάσματος. Ο Ροβεσπιέρος οδηγήθηκε στο ικρίωμα μαζί με τους συνεργάτες του, βιώνοντας το μίσος εκείνων για τους οποίους αφιέρωσε ολόκληρη του την ζωή. Πέρασε στην ανυπαρξία όμως τα όσα είπε και έκανε έμειναν για πάντα στην ιστορία (ακόμη και αν η ιστοριογραφία τον αδίκησε κατηγορώντας τον ως τύραννο) γιατί οι δύο αυτές έννοιες, ιστορία και ιστοριογραφία απέχουν κατά πολύ, καθώς η μία συμπίπτει με την αλήθεια ενώ η άλλη συχνά επιδιώκει εξυπηρέτηση συμφερόντων και γίνεται μεροληπτική και υποκειμενική. Οι διαχρονικοί πύρινοι  λόγοι του αποτέλεσαν, αποτελούν, και θα αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για την πορεία ζωής όλων των ανθρώπων που θέλουν να λέγονται και να είναι ηθικοί, καθιστώντας έτσι και τον ίδιο το Ροβεσπιέρο αθάνατο.